| | | | | | |
|
اگر تو یار نداری چرا طلب نکنی |
|
وگر به یار رسیدی چرا طرب نکنی |
|
|
وگر رفیق نسازد چرا تو او نشوی |
|
وگر رباب ننالد چراش ادب نکنی |
|
|
وگر حجاب شود مر تو را ابوجهلی |
|
چرا غزای ابوجهل و بولهب نکنی |
|
|
به کاهلی بنشینی که این عجب کاریست |
|
عجب تویی که هوای چنان عجب نکنی |
|
|
تو آفتاب جهانی چرا سیاه دلی |
|
که تا دگر هوس عقده ذنب نکنی |
|
|
مثال زر تو به کوره از آن گرفتاری |
|
که تا دگر طمع کیسه ذهب نکنی |
|
|
چو وحدتست عزبخانه یکی گویان |
|
تو روح را ز جز حق چرا عزب نکنی |
|
|
تو هیچ مجنون بدیدی که با دو لیلی ساخت |
|
چرا هوای یکی روی و یک غبب نکنی |
|
|
شب وجود تو را در کمین چنان ماهیست |
|
چرا دعا و مناجات نیم شب نکنی |
|
|
اگر چه مست قدیمی و نوشراب نهای |
|
شراب حق نگذارد که تو شغب نکنی |
|
|
شرابم آتش عشقست و خاصه از کف حق |
|
حرام باد حیاتت که جان حطب نکنی |
|
|
اگر چه موج سخن میزند ولیک آن به |
|
که شرح آن به دل و جان کنی به لب نکنی |
|