| | | | | | |
|
ایا نزدیک جان و دل چنین دوری روا داری |
|
به جانی کز وصالت زاد مهجوری روا داری |
|
|
گرفتم دانه تلخم نشاید کشت و خوردن را |
|
تو با آن لطف شیرین کار این شوری روا داری |
|
|
تو آن نوری که دوزخ را به آب خود بمیرانی |
|
مرا در دل چنین سوزی و محروری روا داری |
|
|
اگر در جنت وصلت چو آدم گندمی خوردم |
|
مرا بیحله وصلت بدین عوری روا داری |
|
|
مرا در معرکه هجران میان خون و زخم جان |
|
مثال لشکر خوارزم با غوری روا داری |
|
|
مرا گفتی تو مغفوری قبول قبله نوری |
|
چنین تعذیب بعد از عفو و مغفوری روا داری |
|
|
مها چشمی که او روزی بدید آن چشم پرنورت |
|
به زخم چشم بدخواهان در او کوری روا داری |
|
|
جهان عشق را اکنون سلیمان بن داوودی |
|
معاذالله که آزار یکی موری روا داری |
|
|
تو آن شمسی که نور تو محیط نورها گشتهست |
|
سوی تبریز واگردی و مستوری روا داری |
|