| | | | | | |
| |
ای باغ همی‌دانی کز باد کی رقصانی |
|
آبستن میوه ستی سرمست گلستانی |
|
| |
این روح چرا داری گر ز آنک تو این جسمی |
|
وین نقش چرا بندی گر ز آنک همه جانی |
|
| |
جان پیشکشت چه بود خرما به سوی بصره |
|
وز گوهر چون گویم چون غیرت عمانی |
|
| |
عقلا ز قیاس خود زین رو تو زنخ می‌زن |
|
زان رو تو کجا دانی چون مست زنخدانی |
|
| |
دشوار بود با کر طنبور نوازیدن |
|
یا بر سر صفرایی رسم شکرافشانی |
|
| |
می وام کند ایمان صد دیده به دیدارش |
|
تا مست شود ایمان زان باده یزدانی |
|
| |
در پای دل افتم من هر روز همی‌گویم |
|
راز تو شود پنهان گر راز تو نجهانی |
|
| |
کان مهره شش گوشه هم لایق آن نطع است |
|
کی گنجد در طاسی شش گوشه انسانی |
|
| |
شمس الحق تبریزی من باز چرا گردم |
|
هر لحظه به دست تو گر ز آنک نه سلطانی |
|
