دیوان شمس/ای بنده بازگرد به درگاه ما بیا

by مولوی

	ای بنده بازگرد به درگاه ما بیا			بشنو ز آسمان‌ها حی علی الصلا
	درهای گلستان ز پی تو گشاده‌ایم			در خارزار چند دوی ای برهنه پا
	جان را من آفریدم و دردیش داده‌ام			آن کس که درد داده همو سازدش دوا
	قدی چو سرو خواهی در باغ عشق رو			کاین چرخ کوژپشت کند قد تو دوتا
	باغی که برگ و شاخش گویا و زنده‌اند			باغی که جان ندارد آن نیست جان فزا
	ای زنده زاده چونی از گند مردگان			خود تاسه می نگیرد از این مردگان تو را
	هر دو جهان پر است ز حی حیات بخش			با جان پنج روزه قناعت مکن ز ما
	جان‌ها شمار ذره معلق همی‌زنند			هر یک چو آفتاب در افلاک کبریا
	ایشان چو ما ز اول خفاش بوده‌اند			خفاش شمس گشت از آن بخشش و عطا