| | | | | | |
| |
ای خواجه نمی‌بینی این روز قیامت را |
|
این یوسف خوبی را این خوش قد و قامت را |
|
| |
ای شیخ نمی‌بینی این گوهر شیخی را |
|
این شعشعه نو را این جاه و جلالت را |
|
| |
ای میر نمی‌بینی این مملکت جان را |
|
این روضه دولت را این تخت و سعادت را |
|
| |
این خوشدل و خوش دامن دیوانه تویی یا من |
|
درکش قدحی با من بگذار ملامت را |
|
| |
ای ماه که در گردش هرگز نشوی لاغر |
|
انوار جلال تو بدریده ضلالت را |
|
| |
چون آب روان دیدی بگذار تیمم را |
|
چون عید وصال آمد بگذار ریاضت را |
|
| |
گر ناز کنی خامی ور ناز کشی رامی |
|
در بارکشی یابی آن حسن و ملاحت را |
|
| |
خاموش که خاموشی بهتر ز عسل نوشی |
|
درسوز عبارت را بگذار اشارت را |
|
| |
شمس الحق تبریزی ای مشرق تو جان‌ها |
|
از تابش تو یابد این شمس حرارت را |
|
