| | | | | | |
| |
ای درآورده جهانی را ز پای |
|
بانگ نای و بانگ نای و بانگ نای |
|
| |
چیست نی آن یار شیرین بوسه را |
|
بوسه جای و بوسه جای و بوسه جای |
|
| |
آن نی بی‌دست و پا بستد ز خلق |
|
دست و پای و دست و پای و دست پای |
|
| |
نی بهانه‌ست این نه بر پای نی است |
|
نیست الا بانگ پر آن همای |
|
| |
خود خدای است این همه روپوش چیست |
|
می‌کشد اهل خدا را تا خدای |
|
| |
ما گدایانیم و الله الغنی |
|
از غنی دان آنچ بینی با گدای |
|
| |
ما همه تاریکی و الله نور |
|
ز آفتاب آمد شعاع این سرای |
|
| |
در سرا چون سایه آمیز است نور |
|
نور خواهی زین سرا بر بام آی |
|
| |
دلخوشی گاهی و گاهی تنگ دل |
|
دل نخواهی تنگ رو زین تنگنای |
|
