| | | | | | |
|
ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان |
|
وی حرص تو افزوده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
از اسپک و از زینک پربادک و پرکینک |
|
وز غصه بیالوده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
در روده و سرگینی باد هوس و کینی |
|
ای غافل آلوده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
ای شیخ پر از دعوی وی صورت بیمعنی |
|
نابوده و بنموده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
منگر که شه و میری بنگر که همیمیری |
|
در زیر یکی توده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
آن نازک و آن مشتک آن ما و من زشتک |
|
پوسیده و فرسوده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
رخ بر رخ زیبایان کم نه بنگر پایان |
|
رخسار تو فرسوده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
گر باغ و سرا داری با مرگ چه پا داری |
|
در گور گل اندوده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
رفتند جهان داران خون خواره و عیاران |
|
بر خلق نبخشوده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
تابوت کسان دیده وز دور بخندیده |
|
وان چشم تو نگشوده رو کم ترکوا برخوان |
|
|
بس کن ز سخن گویی از گفت چه می جویی |
|
ای بادبپیموده رو کم ترکوا برخوان |
|