| | | | | | |
| |
ای دو چشمت جاودان را نکته‌ها آموخته |
|
جان‌ها را شیوه‌های جان فزا آموخته |
|
| |
هر چه در عالم دری بسته‌ست مفتاحش تویی |
|
عشق شاگرد تو است و درگشا آموخته |
|
| |
از برای صوفیان صاف بزم آراسته |
|
وانگهانی صوفیان را الصلا آموخته |
|
| |
وز میان صوفیان آن صوفی محبوب را |
|
سر معشوقی مطلق در خلاء آموخته |
|
| |
و آن دگر را ز امتحان اندر فراق انداخته |
|
سر سر عاشقانش در بلا آموخته |
|
| |
عشق را نیمی نیاز و نیم دیگر بی‌نیاز |
|
این اجابت یافته و آن خود دعا آموخته |
|
| |
پیش آب لطف او بین آتشی زانو زده |
|
همچو افلاطون حکمت صد دوا آموخته |
|
| |
با دعا و با اجابت نقب کرده نیم شب |
|
سوی عیاران رند و صد دغا آموخته |
|
| |
پرجفایانی که ایشان با همه کافردلی |
|
مر وفا را گوش مالیده وفا آموخته |
|
| |
زخم و آتش‌های پنهانی است اندر چشمشان |
|
کهنان را همچو آیینه صفا آموخته |
|
| |
جمله ایشان بندگان شمس تبریزی شده |
|
در تجلی‌های او نور لقا آموخته |
|
