| | | | | | |
|
ای رها کرده تو باغی از پی انجیرکی |
|
حور را از دست داده از پی کمپیرکی |
|
|
من گریبان میدرانم حیف میآید مرا |
|
غمزه کمپیرکی زد بر جوانی تیرکی |
|
|
پیرکی گنده دهانی بسته صد چنگ و جلب |
|
سر فروکرده ز بامی تا درافتد زیرکی |
|
|
کیست کمپیرک یکی سالوسک بیچاشنی |
|
تو به تو همچون پیاز و گنده همچون سیرکی |
|
|
میرکی گشته اسیر او گرو کرده کمر |
|
او به پنهانی همیخندد که ابله میرکی |
|
|
نی به بستان جمال او شکوفه تازهای |
|
نی به پستان وفای آن سلیطه شیرکی |
|
|
خود ببینی چونک بگشاید اجل چشمت ورا |
|
رو چو پشت سوسمار و تن سیه چون قیرکی |
|
|
نی خمش کن پند کم ده بند خواجه بس قوی است |
|
میکشد زنجیر مهرش بیمدد زنجیرکی |
|