| | | | | | |
| |
ای ز گلزار جمالت یاسمین پا کوفته |
|
وز صواب هر خطایت صد ختن پا کوفته |
|
| |
ای بزاده حسن تو بی‌واسطه هر مرد و زن |
|
وآنگه اندر باغ عشقت مرد و زن پا کوفته |
|
| |
ای رخ شاهانه‌ات آورده جان پروانه‌ای |
|
صد هزاران شمع دل اندر لگن پا کوفته |
|
| |
ای دماغ عاشقان پرباده منصوریت |
|
تا دو صد حلاج عشقت بر رسن پا کوفته |
|
| |
لاغری جان ز ذوقت آن چنان فربه شده |
|
می‌نگنجد در جهان در خویشتن پا کوفته |
|
| |
هدهدان اندر قفص چون زان سلیمان خوش شدند |
|
راه پریدن نبد تا در وطن پا کوفته |
|
| |
جان عاشق لامکان و این بدن سایه الست |
|
آفتاب جان به رقص و این بدن پا کوفته |
|
| |
قهقهه شادان عشقش کرد مجلس پرشکر |
|
بوالحزن شادان شده با بوالحسن پا کوفته |
|
| |
روی و چشم شمس تبریزی گل و نسرین بکاشت |
|
در میان نرگس و گل جسم من پا کوفته |
|
