| | | | | | |
|
ای صبا حالی ز خد و خال شمس الدین بیار |
|
عنبر و مشک ختن از چین به قسطنطین بیار |
|
|
گر سلامی از لب شیرین او داری بگو |
|
ور پیامی از دل سنگین او داری بیار |
|
|
سر چه باشد تا فدای پای شمس الدین کنم |
|
نام شمس الدین بگو تا جان کنم بر او نثار |
|
|
خلعت خیر و لباس از عشق او دارد دلم |
|
حسن شمس الدین دثار و عشق شمس الدین شعار |
|
|
ما به بوی شمس دین سرخوش شدیم و میرویم |
|
ما ز جام شمس دین مستیم ساقی می میار |
|
|
ما دماغ از بوی شمس الدین معطر کردهایم |
|
فارغیم از بوی عود و عنبر و مشک تتار |
|
|
شمس دین بر دل مقیم و شمس دین بر جان کریم |
|
شمس دین در یتیم و شمس دین نقد عیار |
|
|
من نه تنها میسرایم شمس دین و شمس دین |
|
میسراید عندلیب از باغ و کبک از کوهسار |
|
|
حسن حوران شمس دین و باغ رضوان شمس دین |
|
عین انسان شمس دین و شمس دین فخر کبار |
|
|
روز روشن شمس دین و چرخ گردان شمس دین |
|
گوهر کان شمس دین و شمس دین لیل و نهار |
|
|
شمس دین جام جمست و شمس دین بحر عظیم |
|
شمس دین عیسی دم است و شمس دین یوسف عذار |
|
|
از خدا خواهم ز جان خوش دولتی با او نهان |
|
جان ما اندر میان و شمس دین اندر کنار |
|
|
شمس دین خوشتر ز جان و شمس دین شکرستان |
|
شمس دین سرو روان و شمس دین باغ و بهار |
|
|
شمس دین نقل و شراب و شمس دین چنگ و رباب |
|
شمس دین خمر و خمار و شمس دین هم نور و نار |
|
|
نی خماری کز وی آید انده و حزن و ندم |
|
آن خمار شمس دین کز وی فزاید افتخار |
|
|
ای دلیل بیدلان و ای رسول عاشقان |
|
شمس تبریزی بیا زنهار دست از ما مدار |
|