دیوان شمس/ای غم اگر مو شوی پیش منت بار نیست
| ای غم اگر مو شوی پیش منت بار نیست | پر شکرست این مقام هیچ تو را کار نیست | |||||
| غصه در آن دل بود کز هوس او تهیست | غم همه آن جا رود کان بت عیار نیست | |||||
| ای غم اگر زر شوی ور همه شکر شوی | بندم لب گویمت خواجه شکرخوار نیست | |||||
| در دل اگر تنگیست تنگ شکرهای اوست | ور سفری در دلست جز بر دلدار نیست | |||||
| ای که تو بی‌غم نه‌ای می‌کن دفع غمش | شاد شو از بوی یار کت نظر یار نیست | |||||
| ماه ازل روی او بیت و غزل بوی او | بوی بود قسم آنک محرم دیدار نیست | |||||