| | | | | | |
|
ای همه سرگشتگان مهمان تو |
|
آفتاب از آسمان پرسان تو |
|
|
چشم بد از روی خوبت دور باد |
|
ای هزاران جان فدای جان تو |
|
|
چون فدا گردند جاویدان شوند |
|
ز آنک اکسیر است جان را کان تو |
|
|
گاو و بزغاله و بره گردون چرخ |
|
باد ای ماه بتان قربان تو |
|
|
ز آنک قربانها همه باقی شوند |
|
در هوای عید بیپایان تو |
|
|
در سرای عصمت یزدان تویی |
|
بخت و دولت روز و شب دربان تو |
|
|
ای خدا این باغ را سرسبز دار |
|
در بهارستان بینقصان تو |
|
|
تا ملایک میوه از وی میکشند |
|
میچرند از نخل و سیبستان تو |
|
|
این شکرخانه همیشه باز باد |
|
پرنبات و شکر پنهان تو |
|
|
آب این جو ای خدا تیره مباد |
|
تا به هر سو میرود ز احسان تو |
|
|
این دعا را یا رب آمین هم تو کن |
|
ای دعا آن تو آمین آن تو |
|
|
چنگ و قانون جهان را تارهاست |
|
ناله هر تار در فرمان تو |
|
|
من بخفتم تو مرا انگیختی |
|
تا چو گویم در خم چوگان تو |
|
|
ور نه خاکی از کجا عشق از کجا |
|
گر نبودی جذبههای جان تو |
|
|
خاک خشکی مست شد تر میزند |
|
آن توست این آن توست این آن تو |
|
|
دی مرا پرسید لطفش کیستی |
|
گفتم ای جان گربه در انبان تو |
|
|
گفت ای گربه بشارت مر تو را |
|
که تو را شیری کند سلطان تو |
|
|
من خمش کردم توام نگذاشتی |
|
همچو چنگم سخره افغان تو |
|