دیوان شمس/بازآمد آن مهی که ندیدش فلک به خواب

by مولوی

	بازآمد آن مهی که ندیدش فلک به خواب			آورد آتشی که نمیرد به هیچ آب
	بنگر به خانه تن و بنگر به جان من			از جام عشق او شده این مست و آن خراب
	میر شرابخانه چو شد با دلم حریف			خونم شراب گشت ز عشق و دلم کباب
	چون دیده پر شود ز خیالش ندا رسد			احسنت ای پیاله و شاباش ای شراب
	دریای عشق را دل من دید ناگهان			از من بجست در وی و گفتا مرا بیاب
	خورشیدروی مفخر تبریز شمس دین			اندر پیش دوان شده دل‌های چون سحاب