| | | | | | |
| |
بازرسید آن بت زیبای من |
|
خرمی این دم و فردای من |
|
| |
در نظرش روشنی چشم من |
|
در رخ او باغ و تماشای من |
|
| |
عاقبت امر به گوشش رسید |
|
بانگ من و نعره و هیهای من |
|
| |
بر در من کیست که در می‌زند |
|
جان و جهان است و تمنای من |
|
| |
گر نزند او در من درد من |
|
ور نکند یاد من او وای من |
|
| |
دور مکن سایه خود از سرم |
|
باز مکن سلسله از پای من |
|
| |
در چه خیالی هله ای روترش |
|
رو بر حلوایی و حلوای من |
|
| |
هم بخور و هم کف حلوا بیار |
|
تا که بیفزاید صفرای من |
|
| |
ریش تو را سخت گرفته‌ست غم |
|
چیست زبونی تو بابای من |
|
| |
در زنخش کوب دو سه مشت سخت |
|
ای نر و نرزاده و مولای من |
|
| |
مشک بدرید و بینداخت دلو |
|
غرقه آب آمد سقای من |
|
| |
بانگ زدم کای کر سقا بیا |
|
رفت و بنشنید علالای من |
|
| |
آن من است او و به هر جا رود |
|
عاقبت آید سوی صحرای من |
|
| |
جوشش دریای معلق مگر |
|
از لمع گوهر گویای من |
|
| |
گوید دریا که ز کشتی بجه |
|
دررو در آب مصفای من |
|
| |
قطره به دریا چو رود در شود |
|
قطره شود بحر به دریای من |
|
| |
ترک غزل گیر و نگر در ازل |
|
کز ازل آمد غم و سودای من |
|
