| | | | | | |
| |
بانکی عجب از آسمان در می‌رسد هر ساعتی |
|
می‌نشنود آن بانگ را الا که صاحب حالتی |
|
| |
ای سر فروبرده چو خر زین آب و سبزه بس مچر |
|
یک لحظه‌ای بالا نگر تا بوک بینی آیتی |
|
| |
ساقی در این آخرزمان بگشاد خم آسمان |
|
از روح او را لشکری وز راح او را رایتی |
|
| |
کو شیرمردی در جهان تا شیرگیر او شود |
|
شاه و فتی باید شدن تا باده نوشی یا فتی |
|
| |
بیچاره گوش مشترک کو نشنود بانگ فلک |
|
بیچاره جان بی‌مزه کز حق ندارد راحتی |
|
| |
آخر چه باشد گر شبی از جان برآری یاربی |
|
بیرون جهی از گور تن و اندرروی در ساحتی |
|
| |
از پا گشایی ریسمان تا برپری بر آسمان |
|
چون آسمان ایمن شوی از هر شکست و آفتی |
|
| |
از جان برآری یک سری ایمن ز شمشیر اجل |
|
باغی درآیی کاندر او نبود خزان را غارتی |
|
| |
خامش کنم خامش کنم تا عشق گوید شرح خود |
|
شرحی خوشی جان پروری کان را نباشد غایتی |
|
