| | | | | | |
|
بانگ آید هر زمانی زین رواق آبگون |
|
آیت انا بنیناها و انا موسعون |
|
|
کی شنود این بانگ را بیگوش ظاهر دم به دم |
|
تایبون العابدون الحامدون السایحون |
|
|
نردبان حاصل کنید از ذی المعارج برروید |
|
تعرج الروح الیه و الملایک اجمعون |
|
|
کی تراشد نردبان چرخ نجار خیال |
|
ساخت معراجش ید کل الینا راجعون |
|
|
تا تراشیده نگردی تو به تیشه صبر و شکر |
|
لایلقیها فرو می خوان و الاالصابرون |
|
|
بنگر این تیشه به دست کیست خوش تسلیم شو |
|
چون گره مستیز با تیشه که نحن الغالبون |
|
|
پایهای چند ار برآیی باشی اصحاب الیمین |
|
ور رسی بر بام خود السابقون السابقون |
|
|
گر ز صوفی خانه گردونی ای صوفی برآ |
|
و اندرآ اندر صف انا لنحن الصافون |
|
|
ور فقیری کوس تم الفقر فهو الله بزن |
|
ور فقیهی پاک باش از انهم لا یفقهون |
|
|
گر چو نونی در رکوع و چون قلم اندر سجود |
|
پس تو چون نون و قلم پیوند با مایسطرون |
|
|
چشم شوخ سوف یبصر باش پیش از یبصرون |
|
چو مداهن نرم سازی چیست پیش یدهنون |
|
|
چون درخت سدره بیخ آور شو از لا ریب فیه |
|
تا نلرزد شاخ و برگت از دم ریب المنون |
|
|
بنگر آن باغ سیه گشته ز طاف طایف |
|
مکر ایشان باغ ایشان سوخته هم نایمون |
|