| | | | | | |
|
با چنین رفتن به منزل کی رسی |
|
با چنین خصلت به حاصل کی رسی |
|
|
بس گران جانی و بس اشتردلی |
|
در سبک روحان یک دل کی رسی |
|
|
با چنین زفتی چگونه کم زنی |
|
با چنین وصلت به واصل کی رسی |
|
|
چونک اندر سر گشادی نیستت |
|
در گشاد سر مشکل کی رسی |
|
|
همچو آبی اندر این گل ماندهای |
|
پس به پاک از آب و از گل کی رسی |
|
|
بگذر از خورشید وز مه چون خلیل |
|
ور نه در خورشید کامل کی رسی |
|
|
چون ضعیفی رو به فضل حق گریز |
|
ز آنک بیمفضل به مفضل کی رسی |
|
|
بی عنایتهای آن دریای لطف |
|
از چنین موجی به ساحل کی رسی |
|
|
بی براق عشق و سعی جبرئیل |
|
چون محمد در منازل کی رسی |
|
|
بی پناهان را پناه خود کنی |
|
در پناه شاه مقبل کی رسی |
|
|
پیش بسم الله بسمل شو تمام |
|
ور نه چون مردی به بسمل کی رسی |
|