دیوان شمس/بت بینقش و نگارم جز تو یار ندارم
بت بینقش و نگارم جز تو یار ندارم | تویی آرام دل من مبر ای دوست قرارم | |||||
ز جفای تو حزینم جز عشقت نگزینم | هوسی نیست جز اینم جز از این کار ندارم | |||||
تو به رخسار چو ماهی چه لطیفی و چه شاهی | تو مرا پشت و پناهی ز تو آراسته کارم | |||||
جز عشقت نپذیرم جز زلف تو نگیرم | که در این عهد چو تیرم که بر این چنگ چو تارم | |||||
تن ما را همه جان کن همه را گوهر کان کن | ز طرب چشمه روان کن به سوی باغ و بهارم |