| | | | | | |
|
برات عاشق نو کن رسید روز برات |
|
زکات لعل ادا کن رسید وقت زکات |
|
|
برات و قدر خیالت دو عید چیست وصال |
|
چو این و آن نبود هست نوبت حسرات |
|
|
به باغهای حقایق برات دوست رسید |
|
ز تخته بند زمستان شکوفه یافت نجات |
|
|
چو طوطیان خبر قند دوست آوردند |
|
ز دشت و کوه برویید صد هزار نبات |
|
|
دو شادیست عروسان باغ را امروز |
|
وفات در بگشاد و خریف یافت وفات |
|
|
بیا که نور سماوات خاک را آراست |
|
شکوفه نور حقست و درخت چون مشکات |
|
|
جهان پر از خضر سبزپوش دانی چیست |
|
که جوش کرد ز خاک و درخت آب حیات |
|
|
ز لامکان برسیدست حور سوی ملک |
|
ز بیجهت برسیدست خلد سوی جهات |
|
|
طیور نعره ارنی همیزنند چرا |
|
که طور یافت ربیع و کلیم جان میقات |
|
|
به باغ آی و قیامت ببین و حشر عیان |
|
که رعد نفخه صور آمد و نشور موات |
|
|
اذان فاخته دیدیم و قامت اشجار |
|
خموش کن که سخن شرط نیست وقت صلات |
|