| | | | | | |
| |
برخیز و صبوح را بیارا |
|
پرلخلخه کن کنار ما را |
|
| |
پیش آر شراب رنگ آمیز |
|
ای ساقی خوب خوب سیما |
|
| |
از من پرسید کو چه ساقیست |
|
قندست و هزار رطل حلوا |
|
| |
آن ساغر پرعقار برریز |
|
بر وسوسه محال پیما |
|
| |
آن می که چو صعوه زو بنوشد |
|
آهنگ کند به صید عنقا |
|
| |
زان پیش که دررسد گرانی |
|
برجه سبک و میان ما آ |
|
| |
می‌گرد و چو ماه نور می‌ده |
|
حمرا می ده بدان حمیرا |
|
| |
ما را همه مست و کف زنان کن |
|
وان گاه نظاره کن تماشا |
|
| |
در گردش و شیوه‌های مستان |
|
در عربده‌های در علالا |
|
| |
در گردن این فکنده آن دست |
|
کان شاه من و حبیب و مولا |
|
| |
او نیز ببرده روی چون گل |
|
می‌بوسد یار را کف پا |
|
| |
این کیسه گشاده از سخاوت |
|
که خرج کنید بی‌محابا |
|
| |
دستار و قبا فکنده آن نیز |
|
کاین را به گرو نهید فردا |
|
| |
صد مادر و صد پدر ندارد |
|
آن مهر که می‌بجوشد آن جا |
|
| |
این می آمد اصول خویشی |
|
کز سکر چنین شدند اعدا |
|
| |
آن عربده در شراب دنیاست |
|
در بزم خدا نباشد آن‌ها |
|
| |
نی شورش و نی قیست و نی جنگ |
|
ساقیست و شراب مجلس آرا |
|
| |
خاموش که ز سکر نفس کافر |
|
می‌گوید لا اله الا |
|
