| | | | | | |
|
برگذری درنگری جز دل خوبان نبری |
|
سر مکش ای دل که از او هر چه کنی جان نبری |
|
|
تا نشوی خاک درش در نگشاید به رضا |
|
تا نکشی خار غمش گل ز گلستان نبری |
|
|
تا نکنی کوه بسی دست به لعلی نرسد |
|
تا سوی دریا نروی گوهر و مرجان نبری |
|
|
سر ننهد چرخ تو را تا که تو بیسر نشوی |
|
کس نخرد نقد تو را تا سوی میزان نبری |
|
|
تا نشوی مست خدا غم نشود از تو جدا |
|
تا صفت گرگ دری یوسف کنعان نبری |
|
|
تا تو ایازی نکنی کی همه محمود شوی |
|
تا تو ز دیوی نرهی ملک سلیمان نبری |
|
|
نعمت تن خام کند محنت تن رام کند |
|
محنت دین تا نکشی دولت ایمان نبری |
|
|
خیره میا خیره مرو جانب بازار جهان |
|
ز آنک در این بیع و شری این ندهی آن نبری |
|
|
خاک که خاکی نهلد سوسن و نسرین نشود |
|
تا نکنی دلق کهن خلعت سلطان نبری |
|
|
آه گدارو شدهای خاطر تو خوش نشود |
|
تا نکنی کافریی مال مسلمان نبری |
|
|
هیچ نبردهست کسی مهره ز انبان جهان |
|
رنجه مشو ز آنک تو هم مهره ز انبان نبری |
|
|
مهره ز انبان نبرم گوهر ایمان ببرم |
|
گو تو به جان بخل کنی جان بر جانان نبری |
|
|
ای کشش عشق خدا میننشیند کرمت |
|
دست نداری ز کهان تا دل از ایشان نبری |
|
|
هین بکشان هین بکشان دامن ما را به خوشان |
|
ز آنک دلی که تو بری راه پریشان نبری |
|
|
راست کنی وعده خود دست نداری ز کشش |
|
تا همه را رقص کنان جانب میدان نبری |
|
|
هیچ مگو ای لب من تا دل من باز شود |
|
ز آنک تو تا سنگ دلی لعل بدخشان نبری |
|
|
گر چه که صد شرط کنی بیهمه شرطی بدهی |
|
ز آنک تو بس بیطمعی زر به حرمدان نبری |
|