دیوان شمس/بشکن سبو و کوزه ای میرآب جان‌ها
| بشکن سبو و کوزه ای میرآب جان‌ها | تا وا شود چو کاسه در پیش تو دهان‌ها | |||||
| بر گیجگاه ما زن ای گیجی خردها | تا وارهد به گیجی این عقل ز امتحان‌ها | |||||
| ناقوس تن شکستی ناموس عقل بشکن | مگذار کان مزور پیدا کند نشان‌ها | |||||
| ور جادویی نماید بندد زبان مردم | تو چون عصای موسی بگشا برو زبان‌ها | |||||
| عاشق خموش خوشتر دریا به جوش خوشتر | چون آینه‌ست خوشتر در خامشی بیان‌ها | |||||