| | | | | | |
|
بغداد همانست که دیدی و شنیدی |
|
رو دلبر نوجوی، چو دربند قدیدی؟! |
|
|
زین دیک جهان یک دو سه کفگیر بخوردی |
|
باقی، همه دیک آن مزه دارد که چشیدی |
|
|
الله مراد لی والله مریدی |
|
فرقت علی الله عتیقی و جدیدی |
|
|
من فرش شدم زیر قدمهای قضاهاش |
|
خود را نکشد فرش ز پاکی و پلیدی |
|
|
لا خیر ولا میر، سوی الله تعالی |
|
فالغیبة عنه نفسا غیر سدید |
|
|
از راحت و دردش نکشم خویش، و ندزدم |
|
قفلی دهدم حکم حق، و گاه کلیدی |
|
|
لا ارفع عنه بصری طرفة عین |
|
لا امنع عن رب ظریقی و تلیدی |
|
|
مرا هو العین و بالعین تطری |
|
روحی، و عمادی، و عتادی، و عتیدی |
|
|
رو خویش درانداز چو گوی، ارچه زنندت |
|
شه را تو به میدان نه که بازیچهی عیدی؟! |
|
|
این خلق چو چوگان و، زننده ملک و بس |
|
فاعل همه او دان، به قریبی و بعیدی |
|
|
از ناز برون آی، کزین ناز به ارزی |
|
تو روشنی چشم حسینی، نه یزیدی |
|
|
صالحت و بایعت معالعشق علی ان |
|
یاتینی محیاه نصیری و شهیدی |
|
|
لا اقسم بالوعد و بالصادق فیه |
|
ان قد ملاء العشق مرادی بمریدی |
|
|
هرجای که خشکیست درین بحر در آرید |
|
تا تر شود و تازه و غرقاب مجیدی |
|
|
الغصة والصحو جزاء لشحیح |
|
والقهوة والسکر وفاق لسعید |
|
|
العزةلله تعالی، فتعالوا |
|
فالعز من الله نثار لعبید |
|
|
یا خامد یا جامد یا منکر سکری |
|
یا قایم فیالصورة، یا شر حسیدی |
|
|
ارواح درین گلشن چون سرو روانند |
|
تو همچو بنفشه به جوانی چه خمیدی؟! |
|
|
لا حول ولا قوة الا بملیک |
|
یجعلک ملیکا وسنا کل ولید |
|
|
ای آهوی خوش ناف بران ناف عبر، باف |
|
کز سوسن و از سنبل آن پار چریدی |
|