| | | | | | |
|
به تن این جا به باطن در چه کاری |
|
شکاری میکنی یا تو شکاری |
|
|
کز او در آینه ساعت به ساعت |
|
همیتابد عجب نقش و نگاری |
|
|
مثال باز سلطان است هر نقش |
|
شکار است او و میجوید شکاری |
|
|
چه ساکن مینماید صورت تو |
|
درون پرده تو بس بیقراری |
|
|
لباست بر لب جوی و تو غرقه |
|
از این غرقه عجب سر چون برآری |
|
|
حریفت حاضر است آن جا که هستی |
|
ولیکن گر بگوید شرم داری |
|
|
به هر شیوه که گردد شاخ رقصان |
|
نباشد غایب از باد بهاری |
|
|
مجه تو سو به سو ای شاخ از این باد |
|
نمیدانی کز این با دست یاری |
|
|
به صد دستان به کار توست این باد |
|
تو را خود نیست خوی حق گزاری |
|
|
از او یابی به آخر هر مرادی |
|
همو مستی دهد هم هوشیاری |
|
|
بپرس او کیست شمس الدین تبریز |
|
بجز در عشق او تا سر نخاری |
|