دیوان شمس/به تن با ما به دل در مرغزاری
| به تن با ما به دل در مرغزاری | چو دربند شکاری تو شکاری | |||||
| به تن این جا میان بسته چو نایی | به باطن همچو باد بی‌قراری | |||||
| تنت چون جامه غواص بر خاک | تو چون ماهی روش در آب داری | |||||
| در این دریا بسی رگ‌هاست صافی | بسی رگ‌هاست کان تیره است و تاری | |||||
| صفای دل از آن رگ‌های صافی است | بدان رگ پی بری چون پر برآری | |||||
| در آن رگ‌ها تو همچون خون نهانی | ور انگشتی نهم تو شرم داری | |||||
| از آن رگ‌هاست بانگ چنگ خوش رگ | ز عکس و لطف آن زاری است زاری | |||||
| ز بحر بی‌کنار است این نواها | کی می‌غرد به موج از بی‌کناری | |||||