دیوان شمس/به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی

by مولوی

	به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی			که ندا کند شرابش که کجاست تلخکامی
	چه بود حیات بی‌او هوسی و چارمیخی			چه بود به پیش او جان دغلی کمین غلامی
	قدحی دو چون بخوردی خوش و شیرگیر گردی			به دماغ تو فرستد شه و شیر ما پیامی
	خنک آن دلی که در وی بنهاد بخت تختی			خنک آن سری که در وی می ما نهاد کامی
	ز سلام پادشاهان به خدا ملول گردد			چو شنید نیکبختی ز تو سرسری سلامی
	به میان دلق مستی به قمارخانه جان			بر خلق نام او بد سوی عرش نیک نامی
	خنک آن دمی که مالد کف شاه پر و بالش			که سپیدباز مایی به چنین گزیده دامی
	ز شراب خوش بخورش نه شکوفه و نه شورش			نه به دوستان نیازی نه ز دشمن انتقامی
	همه خلق در کشاکش تو خراب و مست و دلخوش			همه را نظاره می‌کن هله از کنار بامی
	ز تو یک سال دارم بکنم دگر نگویم			ز چه گشت زر پخته دل و جان ما ز خامی