| | | | | | |
| |
بکت عینی غداه البین دمعا |
|
و اخری بالبکا بخلت علینا |
|
| |
فعاقبت التی بخلت علینا |
|
بان غمضتها یوم التقینا |
|
| |
چه مرد آن عتابم خیز یارا |
|
بده آن جام مالامال صهبا |
|
| |
نرنجم ز آنچ مردم می‌برنجند |
|
که پیشم جمله جان‌ها هست یکتا |
|
| |
اگر چه پوستینی بازگونه |
|
بپوشیدست این اجسام بر ما |
|
| |
تو را در پوستین من می‌شناسم |
|
همان جان منی در پوست جانا |
|
| |
بدرم پوست را تو هم بدران |
|
چرا سازیم با خود جنگ و هیجا |
|
| |
یکی جانیم در اجسام مفرق |
|
اگر خردیم اگر پیریم و برنا |
|
| |
چراغک‌هاست کتش را جدا کرد |
|
یکی اصلست ایشان را و منش |
|
| |
یکی طبع و یکی رنگ و یکی خوی |
|
که سرهاشان نباشد غیر پاها |
|
| |
در این تقریر برهان‌هاست در دل |
|
به سر با تو بگویم یا به اخفا |
|
| |
غلط خود تو بگویی با تو آن را |
|
چه تو بر توست بنگر این تماشا |
|
