دیوان شمس/بگذشت روز با تو جانا به صد سعادت

by مولوی

	بگذشت روز با تو جانا به صد سعادت			افغان که گشت بی‌گه ترسم ز خیربادت
	گویی مرا شبت خوش خوش کی به دست آتش			آتش بود فراقت حقا و زان زیادت
	عاشق به شب بمردی والله که جان نبردی			الا خیال خوبت شب می‌کند عیادت
	در گوش من بگفتی چیزی ز سر جفتی			منکر مشو مگو کی دانم که هست یادت
	راز تو را بخوردم شب را گواه کردم			شب از سیاه کاری پنهان کند عبادت