| | | | | | |
|
بگو به گوش کسانی که نور چشم منند |
|
که باز نوبت آن شد که توبهها شکنند |
|
|
هزار توبه و سوگند بشکنند آن دم |
|
که غمزههای دلارام طبل حسن زنند |
|
|
چو یار مست خرابست و روز روز طرب |
|
به غیر شنگی و مستی بیا بگو چه کنند |
|
|
به گوش هوش بگفتم به آب روی برو |
|
که این دم ار که قافی هم از بنت بکنند |
|
|
ز بس که خرقه گرو برد پیر باده فروش |
|
کنون به کوی خرابات جمله بوالحسن اند |
|
|
بگیر مطرب جانی قنینه کانی |
|
نواز تنتن تنتن که جمله بیتو تنند |
|
|
مقیم همچو نگین شو به حلقه عشاق |
|
که غیر حلقه عشاق جمله ممتحنند |
|
|
به جان جمله مردان که هر که عاشق نیست |
|
همه زنند به معنی ببین زنان چه زنند |
|
|
به جان جمله جانها که هر کش آن جان نیست |
|
همه تنند نگه کن فروتنان چه تنند |
|
|
خموش باش که گفتی از این سپیدتر چیست |
|
خسان سیاه گلیمند اگر چه یاسمنند |
|