دیوان شمس/بیا کامروز گرد یار گردیم
بیا کامروز گرد یار گردیم | به سر گردیم و چون پرگار گردیم | |||||
بیا کامروز گرد خود نگردیم | به گرد خانه خمار گردیم | |||||
مگو با ما که ما دیوانگانیم | بر آتشهای بیزنهار گردیم | |||||
سبک گردیم چون باد بهاری | حریف سبزه و گلزار گردیم | |||||
چرا چون گوش جمله باد گیریم | چرا چون موش در انبار گردیم | |||||
در آن طبله شکر پر کرد عطار | به گرد طبله عطار گردیم | |||||
چو سرمه خدمت دیده گزینیم | چو دیده جملگی دیدار گردیم |