| | | | | | |
|
بیا که دانه لطیفست رو ز دام مترس |
|
قمارخانه درآ و ز ننگ وام مترس |
|
|
بیا بیا که حریفان همه به گوش تواند |
|
بیا بیا که حریفان تو را غلام مترس |
|
|
بیا بیا به شرابی و ساقیی که مپرس |
|
درآ درآ بر آن شاه خوش سلام مترس |
|
|
شنیدهای که در این راه بیم جان و سر است |
|
چو یار آب حیاتست از این پیام مترس |
|
|
چو عشق عیسی وقتست و مرده میجوید |
|
بمیر پیش جمالش چو من تمام مترس |
|
|
اگر چه رطل گرانست او سبک روحست |
|
ز دست دوست فروکش هزار جام مترس |
|
|
غلام شیر شدی بیکباب کی مانی |
|
چو پخته خوار نباشی ز هیچ خام مترس |
|
|
حریف ماه شدی از عسس چه غم داری |
|
صبوح روح چو دیدی ز صبح و شام مترس |
|
|
خیال دوست بیاورد سوی من جامی |
|
که گیر باده خاص و ز خاص و عام مترس |
|
|
بگفتمش مه روزهست و روز گفت خموش |
|
که نشکند می جان روزه و صیام مترس |
|
|
در این مقام خلیلست و بایزید حریف |
|
بگیر جام مقیم و در این مقام مترس |
|