| | | | | | |
| |
تاخت رخ آفتاب گشت جهان مست وار |
|
بر مثل ذره‌ها رقص کنان پیش یار |
|
| |
شاه نشسته به تخت عشق گرو کرده رخت |
|
رقص کنان هر درخت دست زنان هر چنار |
|
| |
از قدح جام وی مست شده کو و کی |
|
گرم شده جام دی سرد شده جان نار |
|
| |
روح بشارت شنید پرده جان بردرید |
|
رایت احمد رسید کفر بشد زار زار |
|
| |
بانگ زده آن هما هر کی که هست از شما |
|
دور شو از عشق ما تا نشوی دلفکار |
|
| |
گفته دل من بدو کای صنم تندخو |
|
چون برهد آن که او گشت به زخمت شکار |
|
| |
عشق چو ابر گران ریخت بر این و بر آن |
|
شد طرفی زعفران شد طرفی لاله زار |
|
| |
آب منی همچو شیر بعد زمانی یسیر |
|
زاد یکی همچو قیر وان دگری همچو قار |
|
| |
منکر شه کور زاد بی‌خبر و کور باد |
|
از شه ما شمس دین در تبریز افتخار |
|
