دیوان شمس/تا چند تو پس روی به پیش آ

by مولوی

	تا چند تو پس روی به پیش آ			در کفر مرو به سوی کیش آ
	در نیش تو نوش بین به نیش آ			آخر تو به اصل اصل خویش آ
	هر چند به صورت از زمینی			پس رشته گوهر یقینی
	بر مخزن نور حق امینی			آخر تو به اصل اصل خویش آ
	خود را چو به بیخودی ببستی			می‌دانک تو از خودی برستی
	وز بند هزار دام جستی			آخر تو به اصل اصل خویش آ
	از پشت خلیفه‌ای بزادی			چشمی به جهان دون گشادی
	آوه که بدین قدر تو شادی			آخر تو به اصل اصل خویش آ
	هر چند طلسم این جهانی			در باطن خویشتن تو کانی
	بگشای دو دیده نهانی			آخر تو به اصل اصل خویش آ
	چون زاده پرتو جلالی			وز طالع سعد نیک فالی
	از هر عدمی تو چند نالی			آخر تو به اصل اصل خویش آ
	لعلی به میان سنگ خارا			تا چند غلط دهی تو ما را
	در چشم تو ظاهرست یارا			آخر تو به اصل اصل خویش آ
	چون از بر یار سرکش آیی			سرمست و لطیف و دلکش آیی
	با چشم خوش و پرآتش آیی			آخر تو به اصل اصل خویش آ
	در پیش تو داشت جام باقی			شمس تبریز شاه و ساقی
	سبحان الله زهی رواقی			آخر تو به اصل اصل خویش آ