| | | | | | |
|
تا چند خرقه بردرم از بیم و از امید |
|
درده شراب و واخرام از بیم و از امید |
|
|
پیش آر جام آتش اندیشه سوز را |
|
کاندیشههاست در سرم از بیم و از امید |
|
|
کشتی نوح را که ز طوفان امان ماست |
|
بنما که زیر لنگرم از بیم و از امید |
|
|
آن زر سرخ و نقد طرب را بده که من |
|
رخسارزرد چون زرم از بیم و از امید |
|
|
در حلقه ز آنچ دادی در حلق من بریز |
|
کخر چو حلقه بر درم از بیم و از امید |
|
|
بار دگر به آب ده این رنگ و بوی را |
|
کاین دم به رنگ دیگرم از بیم و از امید |
|
|
ز آبی که آب کوثر اندر هوای اوست |
|
کاندر هوای کوثرم از بیم و از امید |
|
|
در عین آتشم چو خلیلم فرست آب |
|
کزر مثال بتگرم از بیم و از امید |
|
|
کوری چشم بد تو ز چشمم نهان مشو |
|
کز چشمها نهانترم از بیم و از امید |
|
|
در آفتاب روی خودم دار زانک من |
|
مانند این غزل ترم از بیم و از امید |
|