| | | | | | |
|
تو از خواری همینالی نمیبینی عنایتها |
|
مخواه از حق عنایتها و یا کم کن شکایتها |
|
|
تو را عزت همیباید که آن فرعون را شاید |
|
بده آن عشق و بستان تو چو فرعون این ولایتها |
|
|
خنک جانی که خواری را به جان ز اول نهد بر سر |
|
پی اومید آن بختی که هست اندر نهایتها |
|
|
دهان پرپست میخواهی مزن سرنای دولت را |
|
نتاند خواندن مقری دهان پرپست آیتها |
|
|
ازان دریا هزاران شاخ شد هر سوی و جویی شد |
|
به باغ جان هر خلقی کند آن جو کفایتها |
|
|
دلا منگر به هر شاخی که در تنگی فرومانی |
|
به اول بنگر و آخر که جمع آیند غایتها |
|
|
اگر خوکی فتد در مشک و آدم زاد در سرگین |
|
رود هر یک به اصل خود ز ارزاق و کفایتها |
|
|
سگ گرگین این در به ز شیران همه عالم |
|
که لاف عشق حق دارد و او داند وقایتها |
|
|
تو بدنامی عاشق را منه با خواری دونان |
|
که هست اندر قفای او ز شاه عشق رایتها |
|
|
چو دیگ از زر بود او را سیه رویی چه غم آرد |
|
که از جانش همیتابد به هر زخمی حکایتها |
|
|
تو شادی کن ز شمس الدین تبریزی و از عشقش |
|
که از عشقش صفا یابی و از لطفش حمایتها |
|