| | | | | | |
|
حبیب کعبه جانست اگر نمیدانید |
|
به هر طرف که بگردید رو بگردانید |
|
|
که جان ویست به عالم اگر شما جسمید |
|
که جان جمله جانهاست اگر شما جانید |
|
|
ندا برآمد امشب که جان کیست فدا |
|
بجست جان من از جا که نقد بستانید |
|
|
هزار نکته نبشتست عشق بر رویم |
|
ز حال دل چو شما عاشقید برخوانید |
|
|
چه ساغرست که هر دم به عاشقان آید |
|
شما کشید چنین ساغری که مردانید |
|
|
که عشق باغ و تماشاست اگر ملول شوید |
|
هواش مرکب تازیست اگر فرومانید |
|
|
چو آب و نان همه ماهیان ز بحر بود |
|
چو ماهیید چرا عاشق لب نانید |
|
|
قرابه ایست پر از رنج و نام او جسمست |
|
به سنگ بربزنید و تمام برهانید |
|
|
چو مرغ در قفصم بهر شمس تبریزی |
|
ز دشمنی قفصم بشکنید و بدرانید |
|