دیوان شمس/خنبهای لایزالی جوش باد
خنبهای لایزالی جوش باد | باده نوشان ازل را نوش باد | |||||
تیزچشمان صفا را تا ابد | حلقههای عشق تو در گوش باد | |||||
دوش گفتم ساقیش را هوش دار | ساقیش گفتا مرا بیهوش باد | |||||
ای خدا از ساقیان بزم غیب | در دو عالم بانگ نوشانوش باد | |||||
عقل کل کو راز پوشاند همی | مست باد و راز بیروپوش باد | |||||
هر سحر همچون سحرگه بیحجاب | آفتاب حسن در آغوش باد | |||||
شمس تبریز ار چه پشتش سوی ماست | صد هزاران آفرین بر روش باد |