| | | | | | |
| |
خواجه غلط کرده‌ای در روش یار من |
|
صد چو تو هم گم شود در من و در کار من |
|
| |
نبود هر گردنی لایق شمشیر عشق |
|
خون سگان کی خورد ضیغم خون خوار من |
|
| |
قلزم من کی کشد تخته هر کشتیی |
|
شوره تو کی چرد ز ابر گهربار من |
|
| |
سر بمگردان چنین پوز مجنبان چنان |
|
چون تو خری کی رسد در جو انبار من |
|
| |
خواجه به خویش آ یکی چشم گشا اندکی |
|
گر چه نه بر پای توست اندک و بسیار من |
|
| |
گفت که عاشق چرا مست شد و بی‌حیا |
|
باده حیا کی هلد خاصه ز خمار من |
|
| |
فتنه گرگی شده هم دغل و مکر او |
|
دام وی از وی کند قانص عیار من |
|
| |
بر سر بازار او گرگ کهن کی خرند |
|
هر طرفی یوسفی زنده به بازار من |
|
| |
همچو تو جغدی کجا باغ ارم را سزد |
|
بلبل جان هم نیافت راه به گلزار من |
|
| |
مفخر تبریزیان شمس حق و دین بگو |
|
بلک صدای تو است این همه گفتار من |
|
