دیوان شمس/خوش می گریزی هر طرف از حلقه ما نی مکن
خوش می گریزی هر طرف از حلقه ما نی مکن | ای ماه برهم می زنی عهد ثریا نی مکن | |||||
تو روز پرنور و لهب ما در پی تو همچو شب | هر جا که منزل می کنی آییم آن جا نی مکن | |||||
ای آفتابی در حمل باغ از تو پوشیده حلل | بی تو بماند از عمل در زخم سرما نی مکن | |||||
ای آفتابت دایهای ما در پیت چون سایهای | ای دایه بیالطاف تو ماندیم تنها نی مکن |