دیوان شمس/در این سرما و باران یار خوشتر
در این سرما و باران یار خوشتر | نگار اندر کنار و عشق در سر | |||||
نگار اندر کنار و چون نگاری | لطیف و خوب و چست و تازه و تر | |||||
در این سرما به کوی او گریزیم | که مانندش نزاید کس ز مادر | |||||
در این برف آن لبان او ببوسیم | که دل را تازه دارد برف و شکر | |||||
مرا طاقت نماند از دست رفتم | مرا بردند و آوردند دیگر | |||||
خیال او چو ناگه در دل آید | دل از جا میرود الله اکبر |