| | | | | | |
| |
در خانه خود یافتم از شاه نشانی |
|
انگشتری لعل و کمر خاصه کانی |
|
| |
دوش آمده بوده‌ست و مرا خواب ببرده |
|
آن شاه دلارامم و آن محرم جانی |
|
| |
بشکسته دو صد کاسه و کوزه شه من دوش |
|
از عربده مستانه بدان شیوه که دانی |
|
| |
گویی که گزیده‌ست ز مستی رخ من بر |
|
کز شاه رخ من بر کاری است نهانی |
|
| |
امروز در این خانه همی‌بوی نگار است |
|
زین بوی به هر گوشه نگاری است عیانی |
|
| |
خون در تن من باده صرف است از این بوی |
|
هر موی ز من هندوی مست است شبانی |
|
| |
گوشی بنه و نعره مستانه شنو تو |
|
از قامت چون چنگ من الحان اغانی |
|
| |
هم آتش و هم باده و خرگاه چو نقد است |
|
پیران طریقت بپذیرند جوانی |
|
| |
در آینه شمس حق و دین شه تبریز |
|
هم صورت کل شهره و هم بحر معانی |
|
