| | | | | | |
| |
در ستایش‌های شمس الدین نباشم مفتتن |
|
تا تو گویی کاین غرض نفی من است از لا و لن |
|
| |
چونک هست او کل کل صافی صافی کمال |
|
وصف او چون نوبهار و وصف اجزا یاسمن |
|
| |
هر یکی نوعی گلی و هر یکی نوعی ثمر |
|
او چو سرمجموع باغ و جان جان صد چمن |
|
| |
چون ستودی باغ را پس جمله را بستوده‌ای |
|
چون ستودی حق را داخل شود نقش وثن |
|
| |
ور وثن را مدح گویی نیست داخل حسن حق |
|
گر چه هم می بازگردد آن به خالق فاعلمن |
|
| |
لیک باقی وصف‌ها بستوده باشی جزو در |
|
شمس حق و دین چو دریا کی شود داخل بدن |
|
| |
حق همی‌گوید منم هش دار ای کوته نظر |
|
شمس حق و دین بهانه‌ست اندر این برداشتن |
|
| |
هر چه تو با فخر تبریز آوری بی‌خردگی |
|
آن به عین ذات من تو کرده‌ای ای ممتحن |
|
