دیوان شمس/در غم یار، یار بایستی
در غم یار، یار بایستی | یا غمم را کنار بایستی | |||||
زانچ کردم کنون پشیمانم | دل امسال پار بایستی | |||||
دل من شیر بیشه را ماند | شیر در مرغزار بایستی | |||||
تا بدانستیی ز دشمن و دوست | زندگانی دو بار بایستی | |||||
دشمن عیبجوی بسیارست | دوستی غمگسار بایستی | |||||
ماهی جان ما که پیچانست | بر لب جویبار بایستی | |||||
چون رضای دل تو در غم ماست | یک چه باشد؟ هزار بایستی | |||||
یار لاحول گوی را چه کنم | یار شیرین عذار بایستی | |||||
خوک دنیاست صید این خامان | آهوی جان شکار بایستی | |||||
همره بیوفا همیلنگد | همره راهوار بایستی | |||||
صد هزاران سخن نهان دارم | گوش را گوشوار بایستی |