دیوان شمس/دل با دل دوست در حنین باشد

by مولوی

	دل با دل دوست در حنین باشد			گویای خموش همچنین باشد
	گویم سخن و زبان نجنبانم			چون گوش حسود در کمین باشد
	دانم که زبان و گوش غمازند			با دل گویم که دل امین باشد
	صد شعله‌ی آتش است در دیده			از نکته دل که آتشین باشد
	خود طرفه‌تر این که در دل آتش			چندین گل و سرو و یاسمین باشد
	زان آتش باغ سبزتر گردد			تا آتش و آب همنشین باشد
	ای روح مقیم مرغزاری تو			کان جا دل و عقل دانه چین باشد
	آن سوی که کفر و دین نمی‌گنجد			کی ما و من فلان دین باشد