| | | | | | |
| |
دل و جان را در این حضرت بپالا |
|
چو صافی شد رود صافی به بالا |
|
| |
اگر خواهی که ز آب صاف نوشی |
|
لب خود را به هر دردی میالا |
|
| |
از این سیلاب درد او پاک ماند |
|
که جانبازست و چست و بی‌مبالا |
|
| |
نپرد عقل جزوی زین عقیله |
|
چو نبود عقل کل بر جزو لالا |
|
| |
نلرزد دست وقت زر شمردن |
|
چو بازرگان بداند قدر کالا |
|
| |
چه گرگینست وگر خارست این حرص |
|
کسی خود را بر این گرگین ممالا |
|
| |
چو شد ناسور بر گرگین چنین گر |
|
طلی سازش به ذکر حق تعالا |
|
| |
اگر خواهی که این در باز گردد |
|
سوی این در روان و بی‌ملال آ |
|
| |
رها کن صدر و ناموس و تکبر |
|
میان جان بجو صدر معلا |
|
| |
کلاه رفعت و تاج سلیمان |
|
به هر کل کی رسد حاشا و کلا |
|
| |
خمش کردم سخن کوتاه خوشتر |
|
که این ساعت نمی‌گنجد علالا |
|
| |
جواب آن غزل که گفت شاعر |
|
بقایی شاء لیس هم ارتحالا |
|
