| | | | | | |
|
دود دل ما نشان سوداست |
|
وان دود که از دلست پیداست |
|
|
هر موج که میزند دل از خون |
|
آن دل نبود مگر که دریاست |
|
|
بیگانه شدند آشنایان |
|
دل نیز به دشمنی چه برخاست |
|
|
هر سوی که عشق رخت بنهاد |
|
هر جا که ملامتست آن جاست |
|
|
ما نگریزیم از این ملامت |
|
زیرا که قدیم خانه ماست |
|
|
در عشق حسد برند شاهان |
|
زان روی که عشق شمع دلهاست |
|
|
پا بر سر چرخ هفتمین نه |
|
کاین عشق به حجرههای بالاست |
|
|
هشیار مباش زان که هشیار |
|
در مجلس عشق سخت رسواست |
|
|
میری مطلب که میر مجلس |
|
گر چشم ببستهست بیناست |
|
|
این عشق هنوز زیر چادر |
|
این گرد سیاه بین که برخاست |
|
|
هر چند که زیر هفت پردهست |
|
پیداست که سخت خوب و زیباست |
|
|
شب خیز کنید ای حریفان |
|
شمعست و شراب و یار تنهاست |
|