| | | | | | |
|
دو هزار عهد کردم که سر جنون نخارم |
|
ز تو درشکست عهدم ز تو باد شد قرارم |
|
|
ز ره زیاده جویی به طریق خیره رویی |
|
بروم که کدخدایم غله بدروم بکارم |
|
|
همه حل و عقد عالم چو به دست غیب آمد |
|
من بوالفضول معجب تو بگو که بر چه کارم |
|
|
چو قضا به سخره خواهد که ز سبلتی بخندد |
|
سگ لنگ را بگوید که برس بدان شکارم |
|
|
چو بر اوش رحم آید خبرش کند که بنشین |
|
بهل اختیار خود را تو به پیش اختیارم |
|
|
اگرت شکار باید ز منت شکار خوشتر |
|
همه صیدهای جان را به نثار بر تو بارم |
|
|
نه ز دام من ملالی نه ز جام من وبالی |
|
نه نظیر من جمالی چه غریب و ندره یارم |
|
|
خمش ار دگر بگویم ز مقالت خوش او |
|
بپرد کبوتر دل سوی اولین مطارم |
|
|
تبریز و شمس دین شد سبب فروغ اختر |
|
رخ شمس از او منور به فراز سبز طارم |
|