| | | | | | |
| |
دی عهد و توبه کردی امروز درشکستی |
|
دی بحر تلخ بودی امروز گوهرستی |
|
| |
دی بایزید بودی و اندر مزید بودی |
|
و امروز در خرابی دردی فروش و مستی |
|
| |
دردی بنوش ای جان بسکل ز هوش ای جان |
|
ازرق مپوش ای جان تا که صنم پرستی |
|
| |
امروز بس خرابی هم جام آفتابی |
|
نی کدخدای ماهی نی شوهر مهستی |
|
| |
افزونی از مساکن بیرونی از معادن |
|
آن نیستی ولیکن هستی چنانک هستی |
|
| |
یک گوشه بسته بودی زان گوشه خسته بودی |
|
آن بسته را گشودی رستی تمام رستی |
|
| |
حیوان سوار نبود جز بهر کار نبود |
|
حیوان نه‌ای تو حیی جستی ز کار جستی |
|
| |
تو پیک آسمانی چون ماه کی توانی |
|
تا تو سوار پایی تا تو به دست شستی |
|
| |
خامش مده نشانی گر چه ز هر بیانی |
|
شد مرهم جهانی هر خسته‌ای که خستی |
|
