| | | | | | |
| |
رباب مشرب عشقست و مونس اصحاب |
|
که ابر را عربان نام کرده‌اند رباب |
|
| |
چنانک ابر سقای گل و گلستانست |
|
رباب قوت ضمیرست و ساقی الباب |
|
| |
در آتشی بدمی شعله‌ها برافزود |
|
بجز غبار نخیزد چو دردمی به تراب |
|
| |
رباب دعوت بازست سوی شه بازآ |
|
به طبل باز نیاید به سوی شاه غراب |
|
| |
گشایش گره مشکلات عشاقست |
|
چو مشکلیش نباشد چه درخورست جواب |
|
| |
جواب مشکل حیوان گیاه آمد و کاه |
|
که تخم شهوت او شد خمیرمایه خواب |
|
| |
خر از کجا و دم عشق عیسوی ز کجا |
|
که این گشاد ندادش مفتح الابواب |
|
| |
که عشق خلعت جانست و طوق کرمنا |
|
برای ملک وصال و برای رفع حجاب |
|
| |
به بانگ او همه دل‌ها به یک مهم آیند |
|
ندای رب برهاند ز تفرقه ارباب |
|
| |
ز عشق کم گو با جسمیان که ایشان را |
|
وظیفه خوف و رجا آمد و ثواب و عقاب |
|
